Bitanem.

Ben kimseyi sevemiyorum artık. Beni sahiplenmedin hiç. Bu yüzden rest çekmek istiyorum, beceremiyorum. Kimse ilgimi çekmiyor. Herkesin bir sürü kusuru var. Birini beğensem sürekli seninle karşılaştırıyorum. İnan ki senin üstün olduğun şeyleri düşünüyorum. En küçük deliğe giriyor ve kendimi senin en iyi olduğuna ve benim yenildiğime kabullendiriyorum. Yapamıyorum. Ne kadar sevecen insanlar geliyor ömrüme, ama yapamıyorum. Belli bi sınır var, sana davrandığım gibi bi kaç gün davranabiliyorum onlara da. Ama ileri gidemiyorum. Şefkat gösteremiyorum. Beğenemiyorum bir türlü. Özlemiyorum. Aklıma onlar gelmiyor. Sen yoksun, istenmediğim yerde durmadım. Yanlış bi şey de yapmadım. Ama ben çok eksiğim. Söylediğim yetilerimi geri istiyorum. Geri istiyorum ciğerimin kesik yanını. Yapbozun parçaları eksikken bi anlamı yok işte. Hadi sen gittin ya, bari parçaları bırak da beni yarım adam olmaktan kurtar. Çünkü bilirim sen acı çekmemi istemezsin. Senin canını sıkmasam yeter.

Nerelerdesin, nasıl bi yaşam sürüyorsun bayağı zamandır haberim yok. Kimler güldürüyo seni. Öpüyolar mı hiç? Öpmesinler. Çünkü sinirlenirim.

Bana ihtiyacın var mı? İçimi asıl kemiren bu. Etimi koparıyor bu sual benim. Resmen beynimi koparıyor. Boğazımdan kalbime soğuk bi hava gidiyor düşününce. Hava ağırlık yapıyor çöküyor. Sanki evimiz yanıyormuş gibi. Bana ihtiyacın varsa sen söylemezsin bunu biliyorum. Eskiden söylerdin. Artık söylemezsin. Emrivaki de sevmezsin ama ben çıkıp gelsem ihtiyacın olduğunda rastgele. Nasıl olur? Ben seni üzenleri öldürebilirim. Ben üzdüysem kendimi de öldürebilirim. Senin için içeride yatabilirim. Senin için hastanelik olabilirim. Senin için hiç durmadan uzak bi yere koşabilirim. Senin için sorumluluklar alabilirim. Her şeyi yapabilirim de bi türlü sensiz olabilmeyi yapamıyorum. Yaptım sanıyodum bi kaç aydır. Ama. Yok, yapamıyorum. Söylemicem ama sana bunu. Çünkü ben de zayıf durmak istemiyorum. Bugüne kadar hiç gurur yapmadım. Özledim diyerek kaç kere özürler diledim senden belki de özür dilemesi gereken sen olduğuna inandığım zamanlarda bile. İyi ki de öyle yapmışım. Ama nolduysa oldu ben artık ağlamak da özür dilemek de istemiyorum senden. Ben sadece benim seni adam gibi sevdiğimi ve fedakar bi adam olduğumu bildiğini bilmek istiyorum. Uzun süre konuşmadığımız zaman benim seni hep ama hep düşüneceğimi, içimin içimi yiyeceğini bildiğini bilmek istiyorum. Belki bi gün okursan bunları "salak mısın medyum muyum ben" diyeceksin. Ama banane, onca sene kendimi anlattım, değişemeyen de bi adamım, onca senede bunları bileceksin. Değiştiremedim. Her gece yatmadan, her sabah kalkarken seni doyasıya düşünme huyumu bir türlü değiştiremedim. Değiştirmedim. değiştirmicem.