Ben üzüntüleri içime attığımda yarayı bantladığımı düşünürüm. Ama bantlar da eskir. di mi. Su falan tutarsın kirlenir simsiyah olur. Zaman da geçtikçe bantı çıkarır atarsın. Bazen iz kalır, anı kalır.

Diyeceğim o ki üzüntüler üzüntülerdir. Şimdi üzüntün nedir desem, düşünüp aklına getirdiğin anıların gerçekten içine işlemiştir ve onlar bant tutmamıştır.